Even aku sering mengeluh tentang semua ini, tapi percayalah yang hati ini sayang pada kampus ini. Sungguh. Mungkin tiada kampus lain yang sebanding dan sehebat kampus ini. Kampus ini kecik walau aku sering mengeluh penat untuk berjalan atau mendaki. Kampus ini buruk. Tapi kampus ini berjaya melalui proses perubahan. Kampus ini sunyi. Kesunyian dalam menghirup udara segar.
Ya. Aku sayang mahu meninggalkan kampus ini tak lama lagi. Sayang walau aku selalu menangis disini. Kampus yang bagi aku kekuatan hati untuk terus melangkah. Kampus yang beri aku semangat berkobar untuk pulang beraya. Kampus yang menjadikan aku manusia.

*Tak sampai hati nak tinggalkan kampus tapi tak sampai hati nak datang sini lagi. Sayang kampus ini. Sungguh. Tak tipu.*
No comments:
Post a Comment